In Sassem hebben een loods die in de zomer gebruikt wordt voor de opslag van de zeilspullen en in de winter voor het botenonderhoud. Als je een boot gaat onderhouden dan moet hij eerst het water uit, en met een kar de loods in gebracht worden. Als de boot in de loods ligt, moet hij eerst van de kar af en ook minstens twee keer worden omgedraaid, omdat je nou eenmaal niet twee kanten tegelijk kunt onderhouden. Dat draaien deden we tot deze winter nog met de hand… heel veel handjes…
Tijdens het draaien van een boot gaan alle verkenners, leidingleden en wildevaerders om de boot heen staan en tillen hem aan één kant op. Zodra hij op zijn zijkant staat, wordt hij tegen gehouden door de mensen die aan de andere kant staan. Vervolgens wordt er een operatie uitgevoerd die we “wiegelewaggelen” noemen; om beurten worden de voor en achterkant van de boot opgetild en naar de andere kant van de loods geschoven, want de loods is niet breed genoeg om de boot in één keer door te draaien. Uiteindelijk staat de boot dan op zijn zijkant aan één kant van de loods en kan men hem weer laten zakken. Een hele operatie dus, die soms wel 16 keer per winter uitgevoerd moest worden. Veel te veel moeite volgens sommigen, onveilig volgens anderen en onacceptabel volgens een clubje handige enthousiastelingen.
Zij vatten het plan op om dit proces te verbeteren. Al snel werd het duidelijk dat de hijsmiddelen die we hadden (er was een mobiele hijsinstallatie om de boten op te tillen) en de loods zelf ongeschikt waren voor een goede oplossing. Er moest dus gekeken worden naar structurele verstevigingen aan het clubhuis, en een vaste kraan. Na veel wikken en wegen, én goed kijken hoe andere groepen hun boten draaien werd een nieuw systeem ontworpen. De oplossing waar uiteindelijk voor gekozen is, is het toevoegen van twee balken aan de loods, die op hun beurt de hijsinstallatie dragen. De hijsinstallatie is dus niet langer mobiel maar permanent.
Het plaatsen van deze twee balken zou behoorlijk wat werk zijn. Bovendien moesten er aanpassingen gemaakt worden aan de roldeuren en de ophangrekken voor de zeilen. En als we dan toch bezig waren vond de verkennersleiding het wel handig om de ophangmogelijkheid voor de ankers en schoten te verbeteren, en wilde de groepsraad toch wel graag een werkbank en een stel nieuwe kasten in de loods. Een kostbare operatie dus.
Er werd gestart met het werven van sponsors en het aanschrijven van fondsen. In totaal werd er €3500,- binnen gehaald van verschillende fondsen en werd er het één en ander aan materiaal gesponsord. Uiteindelijk moesten we zelf nog €700,- bijleggen.
Het verbouwen zelf was veel werk, maar toch was het binnen drie weken klaar. Er werd gestart met het ontmantelen van alles wat er in de loods was. De stelling werd afgebroken, de ophangrekken voor zeilspullen verwijderd en stopcontacten weggehaald. Vervolgens kregen alle muren een nieuw verfje, want het oog wil ook wat. De verlichting werd verplaatst om ruimte te maken voor de dwarsbalken. En alle stopcontacten werden vervangen door stof- en waterdichte exemplaren. Ook werden er stopcontacten bijgeplaatst. Er werd een nieuwe werkbalk getimmerd en de afzuiginstallatie werd verbeterd. Uiteindelijk werden de dwarsbalken van de hijsinstallatie geplaatst, nadat ze eerst netjes Tjardageel waren gemaakt.
Het resultaat mag er zeker zijn. In zijn nieuwe indeling is de loods overzichtelijker en door wat slimmigheidjes is er meer werkruimte. En het hele proces van boten in de loods leggen en omdraaien is enorm verbeterd. Het is nu mogelijk om met twee mensen een boot binnen te halen, van de kar te tillen én te draaien op een vlugge en veilige manier.